|
Bir araştırma sahasında sosyal ve ekonomik sorunlara çözüm getirebilmek, sağlıklı değerlendirmeler yapabilmek için her şeyden önce nüfusun değişen sosyal yapısını ve gelişme hızını yakından takip etmek gerekmektedir. Yani bir bölgenin fiziki, beşeri ve ekonomik özelliklerini inceleyebilmek için, o bölgede yaşayan nüfusu, çeşitli özellikleriyle araştırmak zorunludur. İstatistikleri Kasaba nüfusunun yıllara göre incelediğimizde büyümenin periyodik olarak devamlı bir artış göstermediğini görmekteyiz. Nitekim 1965'ten, 1970'e kadar 753 kişi ile %51.3'lük bir artış olurken 1970 ile 1975 yılları arasındaki 5 yıllık süre içerisinde sadece 16 kişilik (%0.7) bir artış gerçekleşmiştir. 1965-1970 arasındaki nüfus artışının sebebini, İkinci Dünya Savaşı'nın sona ermesiyle silah altında tutulan erkek nüfusun terhis edilmesinden sonra evlenmelerin, dolayısıyla kaba doğum oranının artmış olması ve Türkiye'de siyasi istikrarın sağlanarak ekonominin düzelmeye başlamasıyla birlikte nüfus artışının teşvik edilmesi olarak açıklayabiliriz. 1970-1975 arasında artış olmamasını sebebi ise yurt dışına yapılan göçlerle izah edilebilir. Gerçekten bu dönemde başta Federal Almanya olmak üzere Batı Avrupa ülkelerine önemli miktarda işçi gönderilmiştir. 1975 ile 1980 yılları arasındaki azalışın sebebi ise yurt dışına göçün azalarak devam etmesidir. 1980-1985 yılları arasında göç olayı durmuştur. Bununla birlikte doğum oranı artarak devam etmiştir. Bahsedilen dönemdeki nüfus artışını ise bu duruma bağlayabiliriz. 1980'den 1995 yılına kadar nüfus periyodik olarak sürekli artış göstermiştir. Fakat 1995'ten itibaren ise nüfus artışının durduğunu ve hatta azalmaya başladığını görmekteyiz. Nitekim 1995-1999 yılları arasında 574 kişilik (%15.7) azalma söz konusudur. 1995-1999 devresinde görülen nüfus azalmasını şöyle açıklayabiliriz; eğitim seviyesinin yükselmesi ve iletişim araçlarının gelişmesiyle oluşan kültür, yeni evlileri çok çocuk yapmamaya yöneltmiştir. Her ne kadar iş için çok çocuğa ihtiyaç duysa da artık yeni evliler çok çocuğun güç kaynağı olmayacağını bilakis onları iyi yetiştiremeyeceklerini düşünmektedirler. Yeni evlilerde oluşan bu bilinçle birlikte yurt içine yapılan göçler de bu dönemdeki nüfus azalmasına etkili olmuştur. Ayrıca eğitim seviyesinin artmasıyla yüksek öğrenimlerini gerçekleştirmek için yurdun çeşitli yerlerine giden öğrenciler de bu azalmada rol oynamıştır. Kasaba nüfusunu üç temel yaş grubuna dağılışı şöyledir. 0-14 yaş gurubu 981 (%32) 15-64 yaş grubu 1698 (%58) 65+ yaş grubu 381 (%10) Yaş gruplarındaki bu dağılım gelişmemiş ülkelerin yaş yapısının bir benzeridir. Bu oranlardan bağımlı nüfusun yüksek bir yüzdeye sahip olduğunu görmekteyiz. Nitekim 15-64 yaş grubunu teşkil eden %58'lik faal nüfusun gerçek olarak da üretime katıldığı söylenemez. Çünkü bu nüfusun büyük bir çoğunluğu tarımla uğraşmakta ve başka bir işi yoktur. Yani işsizdir ve yatırım beklemektedir. Konursu Sağlık Ocağı istatistiklerine göre kasaba nüfusunun %54'lük kısımla çoğunluğunu kadınlar oluşturmaktadır. 0-4 yaş grubu olan ve doğumu takip eden yıllarda kadın oranı erkeklerden fazladır. Buda doğan çocukların çoğunun kız olduğunu göstermektedir. Fakat 5-9 yaş gruplarında ise erkeklerin oranı, kadınlarınkinden daha fazladır. Bu durumda çocuk ölümlerinde kız çocuğu ölümlerinin erkek çocuğu ölümlerinden daha fazla olduğu ortaya çıkmaktadır. Nüfusu genel olarak ele aldığımızda yaş gruplarının çoğunda kadınlar erkeklere oranla daha fazladır. Bu oranı, erkeklerin ortalama ömürlerinin kadınlardan daha kısa olmasıyla birlikte yine erkeklerin başka şehirlere veya ülkelere çalışmak için gitmeleri, askere gitmeleri, orta ve yüksek öğrenimlerini kasabanın dışında devam ettirmeleri gibi hususlar etkilemektedir. Bu sonucu öğrenim ve askerlik yaş grupları olan 15-19 ve 20-24 yaş grupları oranı doğrulamaktadır. Genellikle göç veren yerleşim birimlerinde kadınlar, erkeklere oranla daha fazladır. Kasabada genel cinsiyet oranını %91.8 olması bu kaideye uymaktadır
Konursu sağlık hizmetleri konusunda çevresindeki köylere göre oldukça şanslıdır. Çünkü kasabada bulunan sağlık ocağında iki doktor, iki ebe, bir hemşire, bir sağlık memuru, bir şoför, bir hizmetli görev yapmaktadır. Sağlık ocağı 1960 yılında hizmete girmiştir. Akbulut, Seydiyakup, Sarımeşe, Karlıca, Kozluk, Armutlu, Üzengili, Ardıçgöze, Uğurgeldi, Gökçeli, Göloba, Pelitli ve Koçbayır köyleri de sağlık ocağı hizmetlerinden faydalanmaktadır. Sağlık ocağında 2 ambulans bulunmaktadır. Sağlık ocağı personeli Sağlık Bakanlığı'nın aşı kampanyaları, aile planlaması, çevre temizliği ve bulaşıcı hastalıklar gibi konularda gerek afişlerle, gerek toplantılarla ve gerekse ev-ev gezerek verdikleri bilgilerle halkı aydınlatmaya çalışırlar
|
